Sonntag, 23. Februar 2014

Намар нь навчис шаргалтатгыг би мартаж
Ногооноороо дэндүү үзэсгэлэнтэйгээр нь санаж
Шувууд үүрээ нь орхин нисдэгийг би мартаж
Магад би өөрийн гэр шигээ санаа аж
Сэтгэл зүрх хязгаараа алдах цагт
Сэв хүртэл суудгийг би ер санасангүй
Цаг хугацаа урсан одохын цагт
Сая л би найз чамайгаан алдсанаа ухаарлаа 

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen

  Temdeglel 11/07/2019 4-hon nastai byatshan ohiniihoo, minii bolhi gemeer hiigdsen tsaasan ongotsiig bayrtai n argagui barin naash...